Kendine bak kendine… Özüne, sözüne, benliğine…

İnsan çevresindeki insanların hayatlarında neler yaptıklarıyla ilgilenmek yerine önce kendi hayatına, kendi özüne bakmalıdır. Şu kişi çok zengin, şunun şu kadar malı varmış, o çok şımarık, bu çok tembel, şu çok çirkin, bu çok yanlış hareketler yapıyor gibi sürekli başkalarının hayatını mercek altına almanız kendi hayatınızı kaçırmanıza neden olur.

Bunun yerine kendi benliğinizi, özünüzü daha iyi tanıyıp eksik kalan yanlarımızı tamamlamaya çalışarak geçirilen vakit, koca bir ömrü boşa geçirmememize yardımcı olacaktır. Mesela sevmeyi öğrenmekle başlayın, küçük büyük, yaşlı genç, üstüm ya da altım demeden saygı duymayı öğretin kendinize. Elinizdeki imkanlarla yetinmeyi ancak bilgiye daima aç olunması gerektiğini.

Kibrin en çok da insanın kendisine zarar verdiğini, nereden gelip nereye döneceğimizi unutmamamız gerektiğini öğretin. İşte o zaman belki ulaşılabilirsiniz insan olmanın erdemine…