Bu yüzden insanlar seni kendini savunamayacak kadar aciz, güçsüz, belki de haksız kabul ederler çoğu zaman. Ancak haksızlık yapmayı, yalanlarıyla seni suçlamayı, kötülük yapmayı bir kere aklına koymuş biriyle neyin tartışmasını yapacaksın?
Sana değil ona inanmayı seçmiş insanları neden kendine inandırmaya çalışacaksın? Hepsi boşa harcanan zaman ve emekten başka bir şey değil. Kim ne iddia ederse etsin! Kim kime inanmayı seçerse seçsin! Sen kendini bildikten sonra diğerlerinin ne düşündüğünün önemi yok...
Yanlış yapan da, telafi etmeyen de, ona taraftar olan da ne yaptığının gayet farkında. Herkes her şeyin farkındayken kime neyi anlatacaksın?
Yorumlar
İlk yorumu sen yap