Sırf kalp kırmamak kendime yakışanı yapmak için cevap vermediğim herkes kendini haklı zannetti.

Her ne kadar çözüm sağlamış da olsanız haksızlığı yapan cezasını bulmadığı sürece asla susmayacak. Ve maalesef ki kimse sizi sustunuz diye alkışlamayacak. Hatta belki bu sessizliğiniz karşı tarafın daha da "haklı" algılanmasına sebep olacak.

Toplumun karar mekanizması verileri birleştirerek olayları çözmeye değil, sesi yüksek çıkanı, kulis yapanı, nabza göre şerbet vereni haklı kabul etmeye kodlanmıştır. Kendi algı seviyesine yakın olan bilgiye "ortalık malı" kadar değersiz de olsa hak verilir

İnsanlara bir şey söylemek istiyorsanız kendi bildiğiniz dilde değil, onların anladığı dilde konuşmalısınız. Umursamıyor da olsanız haklı olduğunuz yerde susmayın! Çünkü sustukça yok oluyor insan...

Ya da Dostoyevski gibi yapıp bir yazara dönüşün. Kim neyi algılarsa algılasın, kim ne düşünürse düşünsün demeye devam ederek küçük bir gruba bile anlatamadığınız haklılığınızı bütün dünyaya duyurursunuz belki kim bilir? Sonuçta Brentano'nun dediği gibi "İyi bir vicdan en rahat yastıktır."